تو شبیه پرستو ها هستی

.

وقتی بهار را با کوچ بی هنگامی ، به خانه ام می آوری

و

وقتی بهار را ، بی هنگامی از خانه ام می بری!

.

بخوان....

.

با هر زبانی که عاشقانه تر است

.

آهنگین تر است

و

«واج» های صمیمی تر دارد

.

بخوان حتی اگر شده به اندازه پنجره ای

که بیش از حوصله های بهار...........بسته مانده است............

آنقدر بسته مانده است که اسمش را گذاشته اند

.

.

.........................دیوار........................